Truckstar 04/2017
In dit nummer kijken we met verbazing naar de groeiende chaos rond de tolheffing, geven we aandacht aan minimumlonen in de landen om ons heen en houden we een stamtafelgesprek over weekendrust in de cabine. Ook actueel zijn hackers. Ze proberen niet alleen verkiezingen te manipuleren of geld te stelen, maar krijgen daarnaast steeds meer belangstelling voor de elektronica in (vracht-)auto’s. We praten er over met de directeur veiligheid van Volvo Trucks in Zweden.
Natuurlijk is Truckstar geen Truckstar zonder mooie internationale rit. Dus gaan we met bloemen naar Spanje en bezoeken we Leo Noordegraaf thuis in Zweden en bewonderen zijn Scania Streamline. Bijzonder is de blikvanger van Brian Rowland, die inmiddels door Engeland toert. Uit eigen land is de reportage over Michel Möhlen en zijn liefde voor glanzend en minder glanzend metaal.
Dit en nog veel meer kun je verwachten in Truckstar nummer 4, nu in de winkel of online te bestellen. In dat geval krijg je hem thuisgestuurd. Maar wil je echt niets missen, dan kun maar beter abonnee worden.
Glimmen tussen het roest
Geen groter contrast dan een nieuwe DAF tussen het schroot. Daarom besluiten we een dag mee te rijden met Michel Möhlen. ,,Maar, als je het span strak op de foto wilt hebben dan moet dat wel op korte termijn’’, zo waarschuwt Michel ons. Bij het schroot laden zien we wat hij bedoelt als de grijper, gevuld met stukken ijzer, naar de bak zwaait. ,,Er valt wel eens iets tegen de trailer of er vliegt wat in het rond, maar het is nu eenmaal niet anders.’’
Naar Spanje met een veteraan
Voor zijn tweewekelijkse ritje met bloemen naar Spanje haalt Barry Kuil zijn opgeknapte Scania R500 Topline uit de schuur. De twaalf jaar oude auto rijdt nog prima. ,,Ik heb hem pas sinds kort, maar om onaangename verrassingen uit te sluiten, is hij vakkundig opgelapt.’’ Daar is geen woord van gelogen, want de Scania doet na al die jaren zijn werk nog prima. Ook in bergachtig gebied.
Wonen en werken in Zweden
Volgens Leo Noordegraaf is het in Zweden beter wonen én beter rijden. Hij kocht een mooi houten huis in het Zweedse Ryssby als uitvalsbasis voor zijn werk als eigenrijder. Dat klinkt wel heel erg aantrekkelijk. Maar als wij onze opwachting maken, schommelt de temperatuur rond het vriespunt en is de sneeuw al bijna weggesmolten. Is dat nu de Zweedse winter?
Op tijd voor de Brexit
In het Engelse Gloucestershire vervoert Brian Rowland hoogwerkers en kleine grondverzetmachines. Sinds kort is zijn wagenpark een bijzondere Scania rijker. Net op tijd voor de Brexit, want zijn mooie Longline is opgebouwd door Nederlandse specialisten.
Actros-virus treft Eemnes
Eemnes, dicht bij het Eemmeer, telt nog geen 9.000 inwoners. Een leuk en gezellig dorp zoals er wel meer zijn in Nederland. En toch is er iets wat de aandacht trekt: er rijden opvallend veel Actrossen rond. Niet minder dan acht nieuwe in één jaar bij vier verschillende ondernemers. Gerard Elbers is een van hen. Hij heeft tien eigen auto’s en huurt er nog drie bij. Voor hem is het wel duidelijk waarom de Actros hier aan een opmars bezig is.
Zonnetje in de containers
Ze leerde voor directiesecretaresse en werkte als kamermeisje. Uiteindelijk werd ze chauffeur. Sylvia Aarsen heeft er nooit spijt van gehad. Ze rijdt sinds elf jaar op een portaalauto voor Jan Zevenhuizen in Apeldoorn; sinds kort is dit een nieuwe MAN TGS 18.360.
Trouw aan de sterren
Met een ster voorop was je in de jaren ‘50 helemaal het mannetje. Ook Kars Eitens begon zijn loopbaan als chauffeur op een Benz-met-neus. Nu, 60 jaar later, zit hij nog steeds met alle plezier van de wereld achter het stuur van zijn L312 bakwagen met aanhanger. Dat is dan ook iets bijzonders. Niet alleen vanwege de originele Nederlandse wagenmakercabine waarin je, met een beetje inschikken, met vier man naast elkaar kunt zitten, maar ook door alle details die Kars (weer) heeft aangebracht. Het is allemaal nostalgie wat de klok slaat.
Gerrit is nog niet klaar
Op 16 februari werd Gerrit Orsel 77 jaar en zat hij op de kop af 60 jaar achter het stuur. Maar van stoppen is nog steeds geen sprake. Werkgever en directeur Marius Oldenburger is maar wat blij met hem. ,,Ik hoef maar te bellen of hij komt.’’ Behalve op maandag, want dan zingt Gerrit in het Pekelder Shanty Plus Koor. ,,Als je met het verkeer mee blijft gaan, dan verleer je het vak niet. Mijn Code 95 is nog geldig tot 2019. Daarna zie ik wel weer.’’
